Daha önce ehliyet, ruhsat, GBT filan için bir iki kez arabamızı çevirmişti devletin kolluk güçleri, ama Ali hepsinde koltuğunda uyuyordu, tanışma “fırsatı” bulamamıştı polisle… Fazla gecikmedi, geçen hafta Diyarbakır 1. Sulh Ceza Mahkemesi kararıyla bizim blogumuz da kapatıldı.  Ali de öğrensin artık, devlet arada bir cee’eeee yapar böyle, hırlamak işe yaramaz…

Eğer bizi uyutup evin içinde geceleri cirit atmıyorsa, ki bu sabah kendisini kütüphane raflarının tepesinde bulduğumuz düşünülecek olursa bu da gayet muhtemel, bizim tespit edebildiğimiz ilk adımları bunlar Ali’nin… Haydi hep birlikte: tay tay tay tay….

Evet, yürüyemiyor ama marifetleri sadece merdiven çıkmakla da sınırlı değil kendisinin… Yanında değilseniz ve hiç sesi çıkmıyorsa, emin olabilirsiniz, ütülenmiş katlanmış giysileri tek tek dağıtıp yere atmak, Tuba’nın çılgınca düzenler geliştirdiği çekmecelerine vandal saldırılar düzenlemek, fırının düğmelerini çevirmeye çalışmak gibi mühim bir bir iş peşindedir… Parmağını sıkıştırdığı çekmeceye / dolap kapağına küsüyor, bir müddet orayı karıştırmıyor, mesela […]

Hala desteksiz yürüyemiyor Ali ama, merdiven görmesin, dur durak bilmeksizin tırmanıyor. Yukarıdaki görüntüler yaklaşık iki ay öncesinden; ilk denemelerini gerçekleştirdiği anneannesinin Şarköy’deki yazlığından…

Dev arımız  Selim de bizi yalnız bırakmayanlardandı… Bir sene olmuş bile… Demek Şehnaz’ın Ali doğduğunda yolladığı ve o gün bugündür doya doya kullandığım “new dad” kol düğmelerim, artık tatlı bir hatıraya, “yeni baba” olduğum o eski günlere işaret ediyorlar 😛 Masanın tamamını alan bir fotoğrafımız yok, ama olsun ben yine de herkesi sağ baştan yazayım: […]

Canimiz Alimiz, Koskocaman 1 yasin kutlu mutlu olsun! Yeni yasini sevdiklerinle, cok saglikli, hareketli, keyifli gecirmeni diler, cam sakizi coban armagani sanat eserimizi gururla sunariz! Hepimiz, hepinizi cok opuyoruz… Ados ve Dadaslar Produksiyon (Alternatif: http://www.youtube.com/watch?v=1wOTxHx22v0)

7 Temmuz’da Mukaddes’in düğünü için Gemlik’teydik, 8’inde de altıncı yılımız bitti… Büdü’yle beraber söyleyelim: bazı günler ben oturup da / altı için bir şarkı söylerim / altı / altı tuğla düşünürüm / bazen de altı çubuk / altı / senin iki gözün bir burnun var, / bir elinde tam beş parmak var, / dört ayağı […]