Teyzem umreden döneli iki ayı geçti, bugün yarın derken bir türlü toparlanıp gidememiştik. Bayramın ikinci günü, nihayet gittik. Şakayla karışık azarımızı da işittik elbette. Teyzem, bugüne bugün Ali’nin babaannesi, sağolsun aramış taramış, Ali’ye göre bir Arap entarisi bulup getirmiş oralardan…Başlarda, uyku mahmurluğunun da etkisiyle memnundu çöllerin prensi olmaktan kendisi ama, etraftaki kalabalığı görünce, benim omuzlarımda mı şimdi bu kadar insanın sorumluluğu diye kıyameti kopardı hazret, bir buçuk saat kadar susmadan ağladı. Sonunda Hülya Abla’nın başarılı müdaheleleriyle etkisiz hale getirildi. O anları belgeleyemedik, kusurumuz affoluna…
Emir Ali, devr-i saadetinde…
