Vapurların Seyri

Dün akşam, Halil, Yalçın, Ayşe ve Babür geldiler Ali’yle tanışmaya. Yalçın’la ve Halil’le okulda buluştuk, iftar için Ortaköy’e geçtik. İyi ki de geçmişiz, zira Ömer Uluç’un vapuru Ortaköy’deydi ve son gecesiymiş serginin… Böylece ‘Vapurların Seyri’ni; yeraltı dünyasını, yeryüzü dünyasını, gökyüzü dünyasını da görmüş olduk!



Ayşe’yi pek sevdi Ali, artık zorda kalınca kimi arayacağız biliyoruz…

3 Yorum

  1. Cok sirinsiniz hepiniz, ay nasil ozlemisim, birden gorunce hirp etti icim! Cok sarildim toptan. Aysecim Ali sana cok “yakismis”, demeden edemiyorum, hayir efendim hicbir imada bulunmuyorum.

    Ayricana Mahmutcum bebegin gezeni makbuldur, ev ev ev basar insani di mi canim. Seyyah Ali bebomu iki kere optum.

  2. Mahmutçum ve Tubacım,

    Çok tebrik ediyorum ikinizi de.. Hoşgelmiş Ali bebiş. Pek minnoş, pek şipşirin.. İnsan bakarken kıyamıyor. (Maşallah diyelim hemen)

    Blog da süper olmuş, keyifle bir solukta gezindim, iyi ki bugün telefonda konuşmuşuz.

    Valla Şehnaza katılmamak imkansız bu arada Ayşecim.. Hatta ben açık açık ima da ediyorum.

    Yalçın ayrıca senin de Ali ile samimiyetin gözümden kaçmadı, bilesin.. Yanağını başına yaslamalar falan:)

    Hepinize sevgiler..

  3. Sevgili Ali,
    Ben Ayşegül teyzen (artık abla diye inat edemeyeceğim). Ben de seni ziyaret etmek istiyorum. İnan hergün sayfanı ziyaret edip büyüyor musun diye bakıyorum. Sen babana benzeme sütünü iç iştahlı bebek ol, güzel güzel büyü biz de seni sevelim. Anneni babanı severim ama artık onların devri kapandı, en çok seni seviyorum. En kısa zamanda gelip seni öpeceğim, koklayacağım seveceğim. Söz bu sefer koltuklarınıza birşey dökmeyeceğim…

Bir yanıt yazın